Psalms 73

1[مزمور آساف] هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

2و امّا من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود و نزدیک بود که قدمهایم بلغزد.

3زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتیِ شریران را دیدم.

4زیرا که در موت ایشان قیدها نیست و قوّت ایشان مستحکم است.

5مثل مردم در زحمت نیستند و مثل آدمیان مبتلا نمیباشند.

6بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است و ظلم مثل لباس ایشان را میپوشاند.

7چشمان ایشان از فربهی بدر آمده است و از خیالات دل خود تجاوز میکنند.

8استهزا میکنند و حرفهای بد میزنند و سخنان ظلمآمیز را از جای بلند میگویند.

9دهان خود را بر آسمانها گذاردهاند و زبان ایشان در جهان گردش میکند.

10پس قوم او بدینجا برمیگردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده میشود.

11و ایشان میگویند، خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟

12اینک، اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده میشوند.

13یقیناً من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود را به پاکی شستهام.

14و من تمامیِ روز مبتلا میشوم و تأدیب من هر بامداد حاضر است.

15اگر میگفتم که چنین سخن گویم، هر آینه بر طبقهٔ فرزندان تو خیانت میکردم.

16چون تفکر کردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.

17تا به قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تأمل کردم.

18هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذاردهای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.

19چگونه بَغْتَهًٔ به هلاکت رسیدهاند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیدهاند.

20مثل خوابِ کسی چون بیدار شد، ای خداوند همچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیز خواهی شمرد.

21لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.

22و من وحشی بودم و معرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.

23ولی من دائماً با تو هستم. تو دست راست مرا تأیید کردهای.

24موافق رأی خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.

25کیست برای من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمیخواهم.

26اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرهٔ دلم و حصهٔ من خداست تا ابدالآباد.

27زیرا آنانی که از تو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از تو زنا میکنند، نابود خواهی ساخت.

28و امّا مرا نیکوست که به خدا تقّرب جویم. بر خداوند یهوه توکّل کردهام تا همهٔٔ کارهای تو را بیان کنم.
Copyright information for PesOV